Alweer een paar daagjes verder

We zijn alweer een paar daagjes verder, dus het wordt weer eens tijd om jullie op te hoogte te brengen van al mijn ervaringen en belevenissen hierzo. Om te beginnen kan ik jullie in ieder geval vertellen dat ik me hier thuis begin te voelen. Ik heb het naar mijn zin.
Dinsdag had ik mijn intakegesprek. Het was meer een algemeen gesprek over hoe en wat. Het aparte was vooral dat ik tijdens het gesprek te horen kreeg dat ik na de intake naar mijn project zou gaan. Typisch Surinaams dat je op het laatste moment pas iets te horen krijgt. Dus zonder me erop voorbereid te hebben, ging ik met de taxi richting het project. Het was allemaal een beetje onwerkelijk. Zoveel nieuwe beelden, die je eigenlijk rustig aan moet verwerken. Het was daarnaast wel leuk om het kindertehuis te zien. De kleintjes hangen meteen aan je benen. Toen ik daar was had ik ook nog een gesprek met de directrice en iemand van de organisatie van waaruit ik vrijwilligerswerk doe. We hebben toen besproken wat precies de bedoeling was. Zo ga ik huiswerkbegeleiding geven, kinddossiers bijwerken en verder meehelpen in het kindertehuis. Ben benieuwd hoe alles gaat lopen.
Dinsdagavond ben ik naar een concert geweest. Het concert zou om 11 uur beginnen. Alleen degene waarom het concert ging kwam pas om 1 uur op het podium. Wij maar wachten en wachten. Daarvoor was wel gewoon leuke muziek. Toen die zanger uiteindelijk op het podium kwam, was het één grote happening. De Surinamers werden helemaal gek. Gingen springen, vooraan werd flink geduwd en mensen klommen op het podium. De security stond over het hele podium verspreid om alle mensen van het podium af te houden. Af en toe kon je de zanger er nog tussendoor zien :p. Het was één grote chaos. Het nadeel van deze chaos was dat er van een aantal mensen spullen gestolen waren. Gelukkig niet van mij, maar toch zat ik die avond twee uur lang op het politiebureau om de mensen te steunen bij het aangifte doen. Jemig, wat duurde dat lang zeg. Goed begin van je reis. Maar toch was het een hele ervaring.
De volgende dag zijn we alweer na 3 uurtjes slapen de stad in gegaan. Het was onafhankelijkheidsdag en om 8 uur zou er een defilee zijn. Die wilde we natuurlijk niet missen. Dus wij waren om 9 uur in de stad. Maar zoals het in Suriname altijd gaat begon er pas beweging in te komen toen we twee uur verder waren. Dat vermoeden hadden we al, dus wij waren alvast de kraampjes af gegaan. Het was een gezellige middag, met een lekker zonnetje. Ben dus ook al een beetje bruin geworden. Uiteindelijk stelde het defilee niet zoveel voor, maar toch was het leuk om meegemaakt te hebben. We zijn die dag op tijd naar huis gegaan, want we waren moe en hadden het toch een beetje warm gekregen. Die avond ben ik nog met wat mensen wezen uit eten om de dag toch een beetje feestelijk af te sluiten.
Dit weekend staan er nog wat leuke dingen op de planning en daarna ga ik dan eindelijk beginnen met het vrijwilligerswerk. Ben benieuwd.

Bedankt voor de leuke reacties. En jullie horen snel weer van me.

Groetjes Jiske