Switi Sranan

Jemig wat gaan die laatste weken snel. Voor je het week is het alweer bijna voorbij. We hebben de afgelopen anderhalve week zoveel gedaan dat ik niet de kans heb gekregen om weer eens wat op mijn site te zetten. Dus jullie krijgen weer in één keer alles te horen.

Om te beginnen met mijn laatste week bij het kinderhuis. Pap en mam zijn die woensdag nog langs geweest. De kinderen vonden dat wel leuk, maar ook spannend hoor. We waren met de kinderen aan het tekenen en opeens roept één van de kinderen dat mijn ouders eraan komen. Je ziet de kinderen meteen verlegen worden. Pap en mam vonden het super leuk om eens te kijken waar ik al die tijd gewerkt heb. Ze moesten wel even over de cultuurshock heen hoor, want natuurlijk ziet zo'n kinderhuis er niet uit zoals in Nederland. Ze hadden nog wat lekkers bij zich voor de kinderen, dus dat was uitdelen. Mam met die zak lolly's en allemaal kinderen om haar heen die allemaal wel een lolly wilde. Echt een super leuk gezicht. En natuurlijk zijn er veel foto's gemaakt. Ze vragen nu telkens aan mijn collega of haar ouders ook naar het kinderhuis komen. Ze hebben het dus wel leuk gevonden.
Hoe verder mijn afscheid naderde hoe meer de kinderen bij me kwamen knuffelen. Echt super leuk. De hele week heb ik met de kinderen getekend om een leuk afscheidscadeau voor mezelf mee te nemen naar Nederland. Dat was wel gezellig. Ze hebben ook echt leuke dingen voor me opgeschreven. Ik had er mijn laatste dag wel moeite mee. Het voelde alleen aan of ik die maandag daarna gewoon weer aan het werk zou gaan. Sommige kinderen kwamen me tijdens het afscheid een laatste knuffel geven en ze bedankten me voor alles. De andere kinderen hadden de dagen ervoor al een beetje afscheid genomen. Ik heb daar er echt een hele leuke tijd gehad en als ik terug kom dan ga ik zeker even langs bij het kinderhuis. Ik zal de tijd daar niet snel vergeten.

De dagen na mijn laatste week had ik echt even de tijd nodig om bij te komen. Ik heb daarom lekker bij mijn ouders aan het water gelegen en ben natuurlijk ook nog uit geweest. Zo lang ik het nog kan, moet ik er ook gebruik van maken. En zoals altijd, waren het weer super leuke avonden.
De zondag van die week zijn mijn ouders en ik er een dagje opuit geweest. We zijn richting Groningen gereden waar familie van een tante van mam een bedrijf aan het opzetten zijn. Het was een leuk bezoek en we hebben goed rond kunnen kijken. Na het bezoek zijn we nog even door Groningen gereden. Een heel klein plaatsje waar eigenlijk niet veel te beleven is. Die avond lekker bij pap en mam gegeten en toen weer richting huis.
De dag daarop werd er een hindoestaans feest gevierd. Holi Pakwa ook wel genoemd. Het is het hindoestaans nieuwjaarsfeest waarbij gevierd wordt dat het kwade overgaat in het goede. Om het te vieren wordt er met gekleurd poeder gegooid. Pap, mam en ik de hele stad afgezocht naar zo'n feest, maar we konden het nergens vinden. Dus zijn we maar lekker op het terras wat gaan drinken. En uiteindelijk toen we uit de bus stapten om naar huis toe te gaan, kwamen we nog een feestje tegen. Ik kenden er Nederlanse meiden en werd meteen ondergegooid. En opeens was ik roze geworden. Gelukkig had ik oude kleren aan. Thuis nog wat leuke foto's gemaakt en alles er af gedoucht. Was leuk om het mee te maken en toch onder te hebben gezeten.

De dag daarna gingen we naar Brownsberg. Brownsberg is het eerste stukje jungle waar je naartoe kunt vanaf Paramaribo. Het is ongeveer 2 uur rijden. Niet erg hoor als je onderweg verschillende dieren kan spotten, zoals een aap die je in Suriname maar zelden ziet. De heenweg zijn we eerst nog verschillende plekken gaan bezoeken voordat we naar Brownsberg gingen. Zo zijn we eerst naar een marrondorp geweest. Zo wordt een dorp in het binnenland ook wel genoemd. Het was een groot dorp dat al wat verder onwikkeld was dan het dorp waar ik aan het begin van mijn reis was geweest. We hebben daar even rondgelopen en onze gids heeft vanalles uitgelegd. Daarna zijn we naar de stuwdam gegaan. Pap heeft zijn ogen uitgekeken. 'Wat een bouwwerk'. Ondertussen hadden we het zo warm gekregen dat we behoefte hadden aan afkoeling. We zijn toen naar het vakantieoord van Bouterse geweest. Het was een mooie plek met een klein beekje waar we lekker in konden zwemmen. Dat lieten we ons niet twee keer zeggen. Bikini aan en het water in. Wat was dat lekker na zo'n hele dag in de auto. Na onze afkoeling zijn we naar Brownsberg gereden. Het was een hele tocht om de berg op te komen. De weg was slecht, met gaten in de weg, plassen en gladheid. Een heel avontuur dus. Toen we eenmaal boven op de berg kwamen hadden we een prachtig uitzicht over het stuwmeer. Daar hebben we even lekker gezeten, bij te komen van de hele dag. Na ons even opgefrist te hebben, zijn we lekker wat gaan eten. Tijdens het eten kwamen we ouders tegen met hun zoon en vriendin. Daar hebben we een tijdje mee zitten praten en afgesproken om met hen die volgende dag naar de waterval te lopen. Later, toen we eindelijk klamboe's hadden, zijn we lekker gaan slapen. De volgende dag zijn we na een lekker ontbijt richt de grootste waterval gelopen. Het was een flinke tocht. Naar de waterval toe moesten we een eind zakken. We hebben ongeveer anderhalf uur gelopen toen we werden beloond met een super mooie waterval midden in de jungle. We hadden het flink warm gekregen, dus we zijn lekker onder de waterval gaan staan. Wat was dat een lekkere afkoeling na zo'n flinke wandeling. Helaas moesten we de weg die we omlaag hadden gelopen ook weer omhoog. Dat was me toch een klim. Onderweg hadden we nog zijdeapen van heel dichtbij gezien en brulapen gehoord. Na de wandeling zijn we vertrokken naar de goudmijn van Suriname. Daar kregen we de werkzaamheden van de Surinamers en Canadesen te zien. Dat was wel een verschil hoor. Hoe klein de Surinamers het aanpakken, hoe groot de Canadesen. Ook hier was pap onder de indruk. Na de goudmijn, zijn we terug gereden naar Paramaribo. We waren goed moe van de hele dag.

De dag daarna stond een plantagetour op het programma. We zijn eerst naar Fort Nieuw Amsterdam geweest. Hier was ik al eerder geweest, maar voor pap en mam was het super om hier een rondleiding te krijgen en meer over de geschiedenis van Suriname te horen. Ik vond het ook niet erg, want ik kreeg weer andere dingen te horen dan ik al te horen had gekregen. Leuke aanvulling dus. Daarna zijn we naar Mariënburg gegaan. Hier stond vroeger de suikerfabriek van Suriname. De fabriek is ondertussen dicht gegaan en is vervallen. De laatste resten zijn er nog terug te zien. Toen we na een onverwachte rondleiding daar klaar waren, zijn we met de bood naar Frederiksdorp gegaan. De is een plantage waar de gebouwen zijn opgeknapt en wordt gebruikt als vakantieoord. Echt super mooi geworden. De laatste plantage was Peterpot. Hier werd vroeger cacao en koffie verbouwd. De plantage zijn ze aan het opknappen. Zodra ze wat verder daarmee zijn gaan ze rondleidingen geven. Een van de gebouwen was al bijna klaar. Zag er echt super uit. Zal mooi worden als het dadelijk klaar is. De rest van de gebouwen waren nog vervallen. Na deze leuke dag gericht op de geschiedenis van Suriname zijn we naar huis gegaan. We waren nog moe van de dagen ervoor.

De dagen daarna ben ik gaan genieten van mijn laatste dagen stappen. Vrijdag nog lekker wezen lunchen met mijn huisgenootje en zaterdag met haar samen naar mijn ouders gegaan om daar te gaan zwemmen. Even lekker bijkomen van al die tripjes van de dagen ervoor. Maar natuurlijk stonden we niet stil, want de dag daarna stond de volgende trip alweer gepland. Mam en ik gingen samen naar Matapica.

Matapica is een strand aan de Atlantische Oceaan waar je schildpadden kunt spotten die daar 's avonds eieren gaan leggen. Daar waren mam en ik wel benieuwd naar. Dus wij op weg. Het eerste stuk gingen we met de auto, waarna we overgingen op de boot. Het eerste stukje hadden we nog een grote boot met een dak erop, maar daarna moesten we in een klein smal bootje. Al onze tassen in vuilniszakken en die boot in. Helaas hadden we wat last van regen, dus mam en ik in onze regenpakken en gaan met die banaan. Het was een leuke en mooie trip door het moeras. Volgens mam leek het wel de biesbos. Rond twaalf uur kwamen we aan op Matapica. Wat een mooi strand. Alleen het nadeel was dat het zeewater bruin is. Suriname is namelijk een zandbank. Mam en ik zijn lekker over het strand gaan lopen en hebben genoten van de natuur. Later nog even chillen in de hangmat en even op het strand gelegen. Het strand was niet zo'n succes, want we werden me toch gezandstraalt. Na een goede maaltijd en ons even opgefrist te hebben zijn we bij zonsondergang nog even lekker over het strand gelopen. Alvast even wat schilpaddensporen gecheckt, voorbereidend op de avond die zou komen. Jammer maar helaas, toen we terug kwamen hadden we opeens last van een muggenplaag. Ja, we zijn lekgestoken. Lange kleren hielpen niet meer, dus overal muggenbulten. Wij op zoek naar een plaatsje waar de wind stond. Mooier kon het niet zijn dan dat die plaats net op het strand was. Dus wij met een kleed op het strand gaan liggen, onder de sterrenhemel. Helemaal geweldig. Om half tien werden we opgehaald door onze gids om schilpadden te gaan spotten. Spannend hoor. Met alleen een rode lamp het strand op. Op zoek naar schildpadden. En we kwamen ze tegen hoor. We hebben er in totaal zeven gezien. Bij één hebben we het hele proces gezien. Ze beginnen eerst met een goede plek uitzoeken, daarna gaan ze zichzelf ingraven om diepen te liggen voor de eieren. Als ze daarmee klaar zijn gaan ze een gat graven voor de eieren en dan komen ze. Ongeveer honderd eieren zo groot als een tennisbal en zo glad en glibberig als een gummy. Geweldig om te zien hoe ze te werk gaan. Als ze dan eenmaal klaar zijn met eieren leggen, dan gooien ze alles weer dicht en gaan ze weer de zee in. Maak je maar niet druk over de kleinen hoor, want die kunnen zich zelf uit dat gat redden. Dit alles duurt ongeveer anderhalf uur. Een mooie ervaring om mee te maken. Na ons nachtelijke avondtuur zijn we onze hangmat ingedoken. Helaas heb ik door de muggen geen oog dicht gedaan. Ook de volgende ochtend hadden we nog last van muggen, dus ik had er geen moeite mee dat we op tijd naar huis gingen. Weer die mooi reis door het moeras. Nu was het wel droog, dus tijd om foto's te maken. Na deze mooie trip zijn we lekker thuis het water ingedoken en hebben we een beetje bij kunnen komen van een nacht niet slapen.

Afgelopen dagen heb ik het druk gehad met de laatste dingetjes. Net nog een massage gehad, later mijn afscheidsetentje en dan zit het er toch echt op. Ik vind het heel jammer, maar heb ik er alles uit kunnen halen wat ik had gewild. Mijn wens is uitgekomen. Ik heb echt een toptijd gehad en zal het niet snel vergeten.

Ik wil jullie allemaal bedanken voor het lezen van mijn site en de leuke reacties. Ik hoop dat jullie ervan hebben genoten. Ik zie jullie snel weer in Nederland.


Een dikke brasa vanuit Suriname!


Groetjes Jiske